Odosobnienie w buddyzmie, zwane także „retratą” (z ang. „retreat”), jest praktyką, w której osoba odseparowuje się od codziennego życia i zewnętrznych bodźców, aby w pełni skupić się na medytacji, kontemplacji i duchowym rozwoju. 

 Odosobnienie pozwala na introspekcję i samopoznanie. Przez wyciszenie umysłu i zredukowanie zewnętrznych rozproszeń, praktykujący ma możliwość skonfrontowania się ze swoimi myślami, emocjami i wewnętrznymi blokadami.

Odosobnienie sprzyja głębokiemu postępowi w praktykach duchowych. Intensywna medytacja pomaga w rozwijaniu koncentracji (samadhi) i mądrości (prajñā), co jest kluczowe w dążeniu do oświecenia.

Odosobnienie może prowadzić do przemiany umysłu, zmieniając sposób postrzegania siebie i świata. Dzięki regularnej praktyce możliwe jest osiągnięcie stanu głębokiego spokoju, równowagi wewnętrznej oraz współczucia wobec siebie i innych.