Menu
od 16:00 do 18:00 Przyjazd uczestników
18:30 Kolacja powitalna
19:30 Krąg Otwarcia – Zosia Zielińska i Adam Atman
20:30 Medytacja Oddechu – Piotr Jagodziński
7:30 Medytacja Oddechu – Piotr Jagodziński
8:30 Śniadanie
10:00 Medytacja Połączenia – Anija Miłuńska
13:00 Obiad
15:00 Rysunek Relaksacyjny – Zosia Zielińska
18:30 Kolacja
19:30 Ognisko i Taniec Spiralny – Anija Miłuńska
Muzyczne opowieści buddyjskie przy ognisku – Basia Derlak i Sebastian Wielądek
7:30 Joga – Monika Trzaska
8:30 Śniadanie
10:00 Taniec Somatyczny – Magdalena Pawluk
13:30 Obiad i czas na regenerację
15:30 DMCO Breathwork – wywiad + warsztat – Dariusz Małojło
18:30 Kolacja
19:30 Koncert Gongów – Tomek Niewiadomy
7:30 Joga – Monika Trzaska
8:30 Śniadanie
9:30 Szczęście to nastawienie umysłu (warsztat) – Daniel Pisko
12:00 Krąg Zamknięcia – Zosia Zielińska i Adam Atman
14:00 Wspólny obiad i pożegnanie
Chciałabym podzielić się z wami niezwykle pięknym doświadczeniem, jakim jest wspólnotowe ożywianie struktury labrysu, czyli Medytacji Połączenia, która „generuje wielkie, pełne współczucia pole mocy, pole, które obdarowuje spokojem, natchnieniem i uzdrowieniem” (opis doświadczenia jednego z uczestników)
W mojej interpretacji – opartej na połączeniu wiedzy z żywym doświadczeniem – labrys był symbolicznym przedstawieniem centralnej dla nie-dualistycznej duchowości Bogini idei Jedności wszelkiego życia, która wyłania z siebie dwójnię: stąd jedna oś labrysu i dwa jego skrzydła. Dzień i noc, światło i ciemność, żeńskie i męskie, życie i śmierć – to nie są przeciwieństwa, nie walczą ze sobą, lecz przeglądając się w sobie nawzajem dopełniają się tworząc pełnię. Kiedy odtwarzamy strukturę labrysu wtedy z łatwością – niejako spontanicznie – doświadczamy tajemnicy Jedności,
która jest dwójnią.
Czy szczęście to cel, który czeka gdzieś na drugim końcu świata? A może raczej sposób patrzenia, który możemy odkryć w sobie – niezależnie od miejsca i okoliczności? Podczas warsztatu wspólnie będziemy eksplorować, jak dzięki oddechowi, medytacji i prostym, praktycznym narzędziom można kształtować nastawienie i odnajdywać szczęście na co dzień.
Daniel poprowadzi ten warsztat i przeprwoadzi wywiad z Dariuszem Małojło.
Grupowa sesja DMCO (Sesja fali oddechu) – Głębokiego Świadomego Dotlenienia Komórkowego, krok po krok wprowadzi Twoje ciało i umysł w optymalny stan. Zaprasza do stworzenia naturalnej fali oddechu (rytmu), dzięki czemu świadomie odżywiamy ciało, które zaczyna się regenerować. Proces dotlenienia wspiera aktywacje ciał subtelnych i stabilizuje przepływ energii życiowej. Prowadzący tworzy bezpieczną przestrzeń, w której nawiązujesz intymną więź ze sobą, światem wewnętrznym i tym, co Cię otacza. Podczas jesteś prowadzony przez wybrane techniki oddechowe, muzykę i ruch, które otwierają ciało na wielu poziomach.
To nie taniec, którego się uczysz – to taniec, który się wydarza. W tańcu somatycznym nie ma choreografii, nie ma oczekiwań, nie ma oceny. Jest ciało. I Ty, który uczysz się je słyszeć. Ruch rodzi się tu z wnętrza – jako odpowiedź na to, co właśnie czujesz, co porusza się w Tobie – dosłownie i metaforycznie. To praktyka, która zakłada pełne zaufanie do ciała, jego tempa, jego rytmu i jego granic.
Taniec somatyczny jest powolny i uważny. Skupia się na świadomości i percepcji ruchu. Zamiast kopiować gesty, zaprasza do bycia w ruchu takim, jaki się pojawia – nieplanowanym, improwizowanym, prawdziwym. To doświadczenie bycia ze sobą, bez pośpiechu i bez spektaklu. To czas, kiedy można zacząć na nowo – od wewnątrz.
Regularna praktyka pogłębia świadomość ciała i uczy, że mądrość mieszka w ruchu. Wspiera odbudowę naturalnych wzorców ruchowych, pomaga regulować system nerwowy i łagodzi napięcia. Zmniejsza stres, przywraca dostęp do przyjemności bycia w ciele, uruchamia wewnętrzne procesy samouzdrawiania i – paradoksalnie – zwiększa zakresy ruchomości nie przez forsowanie, ale przez słuchanie.
W jodze, jak i w życiu, nie ma jednej uniwersalnej recepty dla każdego.
Dlatego w praktyce jogi zachęcam przede wszystkim do poszukiwania uważności i rozwijania świadomości własnego ciała i własnych potrzeb.
Poszukiwanie balansu, wsłuchanie się głęboko w siebie, praktyka spokojnej wytrwałości i uważnej siły poprzez naukę asan, ale też praktyka bezruchu i ciszy – to kocham i tym chcę się z Wami dzielić. Jeśli chodzi o fizyczne efekty praktyki – tak, ciało stopniowo staje się silne i elastyczne, jednak zyskać możemy o wiele, wiele więcej: spokój, równowagę, czułość, akceptację oraz piękne doświadczenie bycia tu i teraz.
znana również jako Ānāpānasati, jest fundamentalną praktyką w tradycji Theravady, jednej z najstarszych szkół propagujących nauki Buddy. Ukierunkowuje praktykujących na rozwijanie uważności poprzez skoncentrowanie się na oddechu. Poprzez utrzymanie skupienia na naturalnym ruchu oddechu, praktykujący stopniowo uspokaja swój umysł.
W medytacji uważności oddechu kierujesz uwagę na doświadczenia tu i teraz, zamiast rozmyślać o przeszłości czy przyszłości. Uważność w odniesieniu do oddechu służy jako punkt odniesienia do obserwacji zmieniającego się charakteru umysłu. Poprzez utrzymanie stałego skupienia na oddechu praktykujący rozwija zdolność do uważnego obserwowania myśli, uczuć i doznań z zachowaniem dystansu. Praktykujący nieustannie doskonali zdolność koncentracji i skupienia.
Podróż poza napięcie, stres i pośpiech – do świata, w którym dźwięk staje się dotykiem. To wyjątkowa sesja muzyczno-relaksacyjna, nazywana często „kąpielą w dźwiękach” lub „masażem dźwiękiem”, w której wykorzystujemy instrumenty archaiczne: misy, gongi, dzwonki i inne brzmienia pierwotnego świata.
To nie tylko koncert, ale przestrzeń głębokiej regeneracji – fizycznej, emocjonalnej i energetycznej. Dźwięki harmonizują system nerwowy, wspierają samouzdrawianie i budzą w nas pamięć spokoju. W sesji uwzględnione są także naturalne prawa przestrzeni i żywiołów, co nadaje jej wymiar rytualny i głęboko zakorzeniony w naturze.
jest formą medytacji lub modlitwy. Podczas tworzenia trenujemy uważność. Obserwujemy jakie mamy odczucia w ciele oraz pozwalamy, aby myśli które się pojawiają przepływały. Nie przywiązujemy do nich uwagi. Stawiamy się w pozycji bezstronnego obserwatora swojego wnętrza. W czasie rysunku staramy się przede wszystkim być jak najbardziej obecnym w czynności, którą wykonujemy.
Rysunek relaksacyjny to również forma wyrazu artystycznego, dzięki któremu w prosty sposób można odkryć w sobie kreatywność. Przy użyciu tylko kilku narzędzi takich jak papier, ołówek i flamaster tworzymy minimalistyczne kompozycje.
Po zakończeniu kursu umiem zastosować metody rysowania w codzienne praktyce relaksu lub medytacji. Umiem docenić proces tworzenia. Wiem, że nie muszę oceniać efektu końcowego. Wiem, że nie muszę być perfekcyjny/a. Umiem ocenić czy podoba mi się ta metoda czy nie. Mogę odkrywać siebie.
Pierwszego wieczoru podczas Kręgu Otwarcia zaprosimy Was na wspólną zabawę integracyjną, podczas której w lekki i radosny sposób będziemy mogli się poznać.
Ostatniego dnia podczas Kręgu Zamknięcia, będziemy mieli przestrzeń na zintegrowanie doświadczeń oraz możliwość podzielenia się swoimi odczuciami.
Fundacja Borzymy
al. prof. Jana Nielubowicza 6
NIP 1251631135
REGON 360813282
Bank Millennium SA
PL 69 1160 2202 0000 0005 7720 3397
Ośrodek Medytacyjno-Rozwojowy
ODDECHOWO
al. prof. Jana Nielubowicza 6
05-281 Borzymy, k. Warszawy